Zondag 14 juli 2019 - Llandudno, Isle of Anglesey
Door: Agatha van Duijn
Blijf op de hoogte en volg Agatha
14 Juli 2019 | Verenigd Koninkrijk, Llandudno
Zondag 14 juli 2019 - Llandudno, Isle of Anglesey
Vannacht heerlijk geslapen, hoewel er al heel vroeg iemand zijn motor startte en aan het uitproberen was hoeveel herrie die kon maken. In elk geval komt het geluid boven het geschreeuw van de meeuwen uit. Later kwamen daar de etensgeuren bij van gebakken eieren, maar toch ben ik heerlijk uitgerust en word ik zonder hoofdpijn wakker!
We nemen eerst een lekkere douche en gaan dan naar het ontbijt. Dat is hier wel goed verzorgd, met alles wat je maar wilt, dus we kunnen met een goed gevulde maag op stap.
Om 9.30 uur komt het busje ons ophalen om ons naar het begin van de wandeling te brengen. We rijden vandaag naar het eiland Anglesey (Ynys Môn). De Welch namen zijn niet uit te spreken en lijken ook totaal niet op het Engels, maar beiden worden overal vermeld. Ook beschrijvingen staan altijd tweetalig vermeld, wel leuk, want dan kunnen we het toch lezen.
Onze eerste stop is bij de Menai Bridge. Deze brug, die in 1826 is gebouwd, was de eerste hangbrug ter wereld voor zwaar verkeer. De brug was toen ook de langste brug ter wereld, met 386 meter. Deze prachtige oude brug hangt 30 meter boven het water van de straat van Menai. Er is ook een nieuwere brug (uit 1850), maar die is in 1970 na een brand gerenoveerd.
Onze volgende stop is bij het plaatsje: Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantisiliogogogoch, de plaats met de langste naam in Europa en met de betekenis: ‘De Parochie van de Heilige Maria in het dal van de witte hazelaar bij de snelle maalstroom en de Parochie van de Heilige Tysilio bij de rode grot’. Wel leuk om even bij het station te kijken. In de souvenir winkel wil een meisje voor mij de naam wel uitspreken, want onze chauffeur komt niet uit Wales en kan het niet. Ze wil niet op de film, maar ik mag het wel opnemen! Later krijgen we van Klaas een filmpje van Bassie en Adriaan, die hier ook geweest zijn.
Dan rijden we door naar Moelfre, waar we vandaag gaan wandelen. Sander, onze gids is erg voor ‘Vrijheid, blijheid’ en is wel een beetje apart. Hij wil zelf bij de wandelingen achteraan lopen, want daar lopen volgens hem de mensen met de meeste problemen. We hebben vanmorgen wel een beschrijving van de wandeling gekregen via de Whatsapp. Zelf heb ik ook met Wikiloc dezelfde wandeling kunnen downloaden, zodat ik met mijn gps niet echt kan verdwalen.
We beginnen met een bakje koffie en een heerlijke scone, bij Ann’s Pantry, zoals ook in de beschrijving staat, maar Sander begint alvast aan de wandeling met een deel van de groep, erg vreemd.
Wij hebben in elk geval een prima ondergrond, maar ik denk niet dat ik al die calorieën er vandaag af ga lopen.
We lopen langs weilanden en langs stenen muurtjes. We zijn uiteindelijk met ons vijven, behalve Conny en ik, lopen Marjolein, Marja en Anita mee. We lopen met mijn gps en Marjolein leest af en toe de beschrijving, zodat we ook weten waar we langs komen. De eerste afslag die we nemen is om bij een prehistorisch monument te komen, een hunebed in een weiland waar veel schapen lopen. ‘Din Lligwy Ancient Monument, is een grafheuvel, waar onder een bijzonder zware sluitsteen zijn resten van mensen, dieren en voorwerpen zijn gevonden.
Een stukje verder langs de weg zien we de rest van de groep al bij een oud kerkje zitten. Wij lopen eerst door naar de fundamenten van een boerennederzetting uit de 3de en 4 de eeuw n.Chr. die hier in het bos liggen verscholen. Vaak moeten we door kleine klaphekjes, waar maar één persoon per keer door kan. De rest van de groep komt hier dan ook naar toe. Wij lopen naar de ruïne van Hen Capel Lligwy, die ook een grote grafkelder heeft.
Daarna gaat onze weg richting strand, alleen komen er op dit smalle weggetje erg veel auto’s langs ons heen, waar we regelmatig voor aan de kant moeten. Er zijn ook een aantal vervelend stekende insecten, die ons lastig vallen.
Dan komen we uit bij het strand, dat met laag tij heel groot is. Hier houden we onze lunchstop, met onze eigen meegenomen lunch. Niet dat we veel trek hebben. De rest van onze reisgenoten komen hier ook bij elkaar.
Met ons zessen, Anita gaat niet mee, maar Dorien en Nanoek wel, maken we nog een extra lus. We lopen langs de prachtige kust, over een smal pad met varens en veel bloemen. De kust is hier behoorlijk ruig. Het kan hier op de kliffen behoorlijk waaien, we hebben onze regenpakken mee genomen, maar vandaag is het een prachtige zonnige dag met weinig wind. We lopen in ons shirtje en met de korte broek.
We lopen nog een stukje over strand en gaan dan weer terug richting Moelfre.
Onderweg hebben we prachtig zicht op de kliffen en zien we veel bloemen bloeien. Het Engelse gras is uitgebloeid, maar de gevlekte orchis bloeit hier volop, maar ook Buddleja’s, Margrieten, vetplanten en Crocosmia.
Bij Moelfre komen we langs de reddingsboot, die hier van een helling te water wordt gelaten. Het kost wel £500,- per keer! Er zijn op deze plek veel boten vergaan en de reddingsmaatschappij heeft een rijke geschiedenis.
Aan het eind van de wandeling hebben we nog tijd voor een lekker biertje, voordat we om 16.00 uur door ons busje worden opgehaald.
We hebben in totaal bijna 11 kilometer gewandeld, dus niet zo veel, maar wel door een prachtig gebied, met bijzonder mooi wandelweer.
Het is nog een klein uurtje rijden naar LLandudno, waar we even gaan douchen en relaxen, voordat we om 18.30 uur met een groot deel van de groep uit eten gaan. Ook Bram is er nu bij, nadat hij gisteren de vlucht heeft gemist! Hij is vandaag komen vliegen en met de trein vanuit Manchester gekomen.
We eten vanavond bij Harvey’s, een Amerikaans steakhouse, waar echt oude muziek wordt gedraaid en waar we heerlijke taco’s eten. Vandaag wel met een lekker wijntje erbij.
Als we gaan slapen horen we de meeuwen nog schreeuwen. Conny vraagt zich af of dat de hele nacht doorgaat. Ik denk het wel, maar we gaan toch slapen met het raam open
Vannacht heerlijk geslapen, hoewel er al heel vroeg iemand zijn motor startte en aan het uitproberen was hoeveel herrie die kon maken. In elk geval komt het geluid boven het geschreeuw van de meeuwen uit. Later kwamen daar de etensgeuren bij van gebakken eieren, maar toch ben ik heerlijk uitgerust en word ik zonder hoofdpijn wakker!
We nemen eerst een lekkere douche en gaan dan naar het ontbijt. Dat is hier wel goed verzorgd, met alles wat je maar wilt, dus we kunnen met een goed gevulde maag op stap.
Om 9.30 uur komt het busje ons ophalen om ons naar het begin van de wandeling te brengen. We rijden vandaag naar het eiland Anglesey (Ynys Môn). De Welch namen zijn niet uit te spreken en lijken ook totaal niet op het Engels, maar beiden worden overal vermeld. Ook beschrijvingen staan altijd tweetalig vermeld, wel leuk, want dan kunnen we het toch lezen.
Onze eerste stop is bij de Menai Bridge. Deze brug, die in 1826 is gebouwd, was de eerste hangbrug ter wereld voor zwaar verkeer. De brug was toen ook de langste brug ter wereld, met 386 meter. Deze prachtige oude brug hangt 30 meter boven het water van de straat van Menai. Er is ook een nieuwere brug (uit 1850), maar die is in 1970 na een brand gerenoveerd.
Onze volgende stop is bij het plaatsje: Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantisiliogogogoch, de plaats met de langste naam in Europa en met de betekenis: ‘De Parochie van de Heilige Maria in het dal van de witte hazelaar bij de snelle maalstroom en de Parochie van de Heilige Tysilio bij de rode grot’. Wel leuk om even bij het station te kijken. In de souvenir winkel wil een meisje voor mij de naam wel uitspreken, want onze chauffeur komt niet uit Wales en kan het niet. Ze wil niet op de film, maar ik mag het wel opnemen! Later krijgen we van Klaas een filmpje van Bassie en Adriaan, die hier ook geweest zijn.
Dan rijden we door naar Moelfre, waar we vandaag gaan wandelen. Sander, onze gids is erg voor ‘Vrijheid, blijheid’ en is wel een beetje apart. Hij wil zelf bij de wandelingen achteraan lopen, want daar lopen volgens hem de mensen met de meeste problemen. We hebben vanmorgen wel een beschrijving van de wandeling gekregen via de Whatsapp. Zelf heb ik ook met Wikiloc dezelfde wandeling kunnen downloaden, zodat ik met mijn gps niet echt kan verdwalen.
We beginnen met een bakje koffie en een heerlijke scone, bij Ann’s Pantry, zoals ook in de beschrijving staat, maar Sander begint alvast aan de wandeling met een deel van de groep, erg vreemd.
Wij hebben in elk geval een prima ondergrond, maar ik denk niet dat ik al die calorieën er vandaag af ga lopen.
We lopen langs weilanden en langs stenen muurtjes. We zijn uiteindelijk met ons vijven, behalve Conny en ik, lopen Marjolein, Marja en Anita mee. We lopen met mijn gps en Marjolein leest af en toe de beschrijving, zodat we ook weten waar we langs komen. De eerste afslag die we nemen is om bij een prehistorisch monument te komen, een hunebed in een weiland waar veel schapen lopen. ‘Din Lligwy Ancient Monument, is een grafheuvel, waar onder een bijzonder zware sluitsteen zijn resten van mensen, dieren en voorwerpen zijn gevonden.
Een stukje verder langs de weg zien we de rest van de groep al bij een oud kerkje zitten. Wij lopen eerst door naar de fundamenten van een boerennederzetting uit de 3de en 4 de eeuw n.Chr. die hier in het bos liggen verscholen. Vaak moeten we door kleine klaphekjes, waar maar één persoon per keer door kan. De rest van de groep komt hier dan ook naar toe. Wij lopen naar de ruïne van Hen Capel Lligwy, die ook een grote grafkelder heeft.
Daarna gaat onze weg richting strand, alleen komen er op dit smalle weggetje erg veel auto’s langs ons heen, waar we regelmatig voor aan de kant moeten. Er zijn ook een aantal vervelend stekende insecten, die ons lastig vallen.
Dan komen we uit bij het strand, dat met laag tij heel groot is. Hier houden we onze lunchstop, met onze eigen meegenomen lunch. Niet dat we veel trek hebben. De rest van onze reisgenoten komen hier ook bij elkaar.
Met ons zessen, Anita gaat niet mee, maar Dorien en Nanoek wel, maken we nog een extra lus. We lopen langs de prachtige kust, over een smal pad met varens en veel bloemen. De kust is hier behoorlijk ruig. Het kan hier op de kliffen behoorlijk waaien, we hebben onze regenpakken mee genomen, maar vandaag is het een prachtige zonnige dag met weinig wind. We lopen in ons shirtje en met de korte broek.
We lopen nog een stukje over strand en gaan dan weer terug richting Moelfre.
Onderweg hebben we prachtig zicht op de kliffen en zien we veel bloemen bloeien. Het Engelse gras is uitgebloeid, maar de gevlekte orchis bloeit hier volop, maar ook Buddleja’s, Margrieten, vetplanten en Crocosmia.
Bij Moelfre komen we langs de reddingsboot, die hier van een helling te water wordt gelaten. Het kost wel £500,- per keer! Er zijn op deze plek veel boten vergaan en de reddingsmaatschappij heeft een rijke geschiedenis.
Aan het eind van de wandeling hebben we nog tijd voor een lekker biertje, voordat we om 16.00 uur door ons busje worden opgehaald.
We hebben in totaal bijna 11 kilometer gewandeld, dus niet zo veel, maar wel door een prachtig gebied, met bijzonder mooi wandelweer.
Het is nog een klein uurtje rijden naar LLandudno, waar we even gaan douchen en relaxen, voordat we om 18.30 uur met een groot deel van de groep uit eten gaan. Ook Bram is er nu bij, nadat hij gisteren de vlucht heeft gemist! Hij is vandaag komen vliegen en met de trein vanuit Manchester gekomen.
We eten vanavond bij Harvey’s, een Amerikaans steakhouse, waar echt oude muziek wordt gedraaid en waar we heerlijke taco’s eten. Vandaag wel met een lekker wijntje erbij.
Als we gaan slapen horen we de meeuwen nog schreeuwen. Conny vraagt zich af of dat de hele nacht doorgaat. Ik denk het wel, maar we gaan toch slapen met het raam open
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
