Donderdag 20 juni 2019 - Naar Krujë
Door: Agatha van Duijn
Blijf op de hoogte en volg Agatha
21 Juni 2019 | Albanië, Krujë
Donderdag 20 juni 2019 - Naar Krujë
Vannacht weer lekker geslapen, hoewel ik nu wel last had van muggen en vliegen, dus met mijn hoofd onder het laken geslapen. Het duurde wel even voor ik in slaap viel, want buiten maakte de honden nog lange tijd een kabaal.
Het is buiten alweer geweldig mooi zonnig weer en na een ontbijt vertrekken we met ons zevenen voor een pittige wandeling, zoals in de omschrijving staat.
We hebben onze lunch klaar gemaakt en meegenomen, want we zullen niet veel tegenkomen vandaag.
Eerst lopen we langs de plek waar we gisten heerlijk gezwommen hebben en dan lopen we richting ‘The Blue Eye’. Het is werkelijk een geweldig mooi blauw meertje, waar een waterval in uitkomt. Hier drinken we nog een colaatje, goed voor onze darmen, want bijna allemaal hebben we intussen last van diarree gekregen, dat belooft wat vandaag.
Er zijn houten trapjes met gammele leuningen en bruggetjes met latjes, maar het is hier bijzonder mooi.
Vrij snel daarna begint het echte klimwerk, dus stop ik mijn camera in de tas en pak ik mijn wandelstokken, want die heb ik vandaag voor het eerst meegenomen. Daar ben ik maar wat blij mee, want het is echt heel zwaar vandaag, vooral de hoge opstappen zijn voor mij behoorlijk belastend. Ik ben achteraf blij dat ik gisteren gevallen ben, want anders had ik mijn stokken waarschijnlijk niet meegenomen, maar wat heb ik die vandaag nodig gehad!
We lopen gelukkig vrij veel door het bos, want het is weer een bijzondere warme dag vandaag. We lopen langs een prachtig bergriviertje en enorme rotsblokken met mos.
Het is wel een bestaande track, maar ook Adnan heeft het niet vaak gelopen. We moeten ons soms letterlijk door de begroeiing worstelen, waarbij de rozen en bramenstruiken langs onze benen krassen. We komen vandaag slechts twee wandelaars tegen die het pad afdalen.
We rusten vandaag wat vaker, maar wel veel korter, dat vinden we alle zeven veel prettiger. Nu maak ik alleen foto’s als we even stoppen, maar na de lunch zijn mijn benen zo verzuurd dat ik het heel zwaar krijg.
Mijn medewandelaars vinden het heel wat dat ze mij stil hebben gekregen. Ik stop nu wat vaker, want het lijkt soms dat ik geen controle over mijn benen heb. Toch blijf ik de hele weg wel genieten van de prachtige uitzichten en de heerlijke inspanning.
Dan zien we ons einddoel van vandaag, de rest van de groep staat ons boven op de pas aan te moedigen.
We zijn vandaag 1300 meter gestegen over niet altijd een makkelijk pad, echt de zwaarste wandeling van de vakantie. Met een voldaan gevoel staan we hier van de geweldig mooie bergen te genieten. Krijn neemt als beloning een biertje, maar ik hou het even op cola.
Onze nieuwe bus staat ons hier op te wachten. Gelukkig kunnen we wel even een droog shirt uit de bagage pakken, want we hebben geen droge draad meer aan ons lijf. Ook mijn zweetband heeft goed werk gedaan, want alleen met mijn klep was het niet lekker geweest.
Na de groepsfoto vertrekken we voor een rit van vier uur naar ons laatste overnachtingsadres.
We rijden langs een enorme gevangenis, met betonnen muren er omheen. Er zijn hier ook heel veel velden met lavendel, die al beginnen blauw te kleuren. Op het land zijn mensen aan het werk en dat ziet en zeer primitief uit, maar we rijden ook langs prachtige huizen.
In Krujë logeren we in het Panorama Hotel, wat een bijzonder luxe hotel! Het staat op een geweldig mooie plek, met uitzicht op de moskee, de toren en het kasteel, maar ook een prachtig uitzicht op het hele dal onder ons. Het hotel zelf is zeer luxe en schoon, met veel marmer. Wij hebben een geweldig grote kamer en enorme badkamer, met een groot balkon met het mooiste uitzicht dat je maar kan bedenken. Wat anders dan de onderkomens in de bergen, maar daar hebben we ook van genoten.
Weer normaal internet, dus even met Esther en de meiden gesproken. Ze stuurt een filmpje dat Femke en Vera door ons huis lopen en oma Agaath aan het zoeken zijn, dan wil je toch wel weer naar huis!
Vanavond hebben we een gezamenlijk afscheidsdiner in ons hotel. Wij eten heerlijke tomatensoep, spaghetti carbonara en Cesar salade. Wel met een litertje wijn erbij als afscheid.
Arie houdt een korte afscheidsspeech voor Adnan, die geweldig zijn best heeft gedaan en geeft hem de envelop.
Na het eten gaan we nog met een deel van de groep het dorpje in, wel jammer dat we hier zo weinig van gezien hebben, want het ziet er erg leuk uit.
We drinken nog koffie en nog een afscheidsdrankje, maar dan is het al over twaalven en moeten we toch echt naar bed.
Vannacht weer lekker geslapen, hoewel ik nu wel last had van muggen en vliegen, dus met mijn hoofd onder het laken geslapen. Het duurde wel even voor ik in slaap viel, want buiten maakte de honden nog lange tijd een kabaal.
Het is buiten alweer geweldig mooi zonnig weer en na een ontbijt vertrekken we met ons zevenen voor een pittige wandeling, zoals in de omschrijving staat.
We hebben onze lunch klaar gemaakt en meegenomen, want we zullen niet veel tegenkomen vandaag.
Eerst lopen we langs de plek waar we gisten heerlijk gezwommen hebben en dan lopen we richting ‘The Blue Eye’. Het is werkelijk een geweldig mooi blauw meertje, waar een waterval in uitkomt. Hier drinken we nog een colaatje, goed voor onze darmen, want bijna allemaal hebben we intussen last van diarree gekregen, dat belooft wat vandaag.
Er zijn houten trapjes met gammele leuningen en bruggetjes met latjes, maar het is hier bijzonder mooi.
Vrij snel daarna begint het echte klimwerk, dus stop ik mijn camera in de tas en pak ik mijn wandelstokken, want die heb ik vandaag voor het eerst meegenomen. Daar ben ik maar wat blij mee, want het is echt heel zwaar vandaag, vooral de hoge opstappen zijn voor mij behoorlijk belastend. Ik ben achteraf blij dat ik gisteren gevallen ben, want anders had ik mijn stokken waarschijnlijk niet meegenomen, maar wat heb ik die vandaag nodig gehad!
We lopen gelukkig vrij veel door het bos, want het is weer een bijzondere warme dag vandaag. We lopen langs een prachtig bergriviertje en enorme rotsblokken met mos.
Het is wel een bestaande track, maar ook Adnan heeft het niet vaak gelopen. We moeten ons soms letterlijk door de begroeiing worstelen, waarbij de rozen en bramenstruiken langs onze benen krassen. We komen vandaag slechts twee wandelaars tegen die het pad afdalen.
We rusten vandaag wat vaker, maar wel veel korter, dat vinden we alle zeven veel prettiger. Nu maak ik alleen foto’s als we even stoppen, maar na de lunch zijn mijn benen zo verzuurd dat ik het heel zwaar krijg.
Mijn medewandelaars vinden het heel wat dat ze mij stil hebben gekregen. Ik stop nu wat vaker, want het lijkt soms dat ik geen controle over mijn benen heb. Toch blijf ik de hele weg wel genieten van de prachtige uitzichten en de heerlijke inspanning.
Dan zien we ons einddoel van vandaag, de rest van de groep staat ons boven op de pas aan te moedigen.
We zijn vandaag 1300 meter gestegen over niet altijd een makkelijk pad, echt de zwaarste wandeling van de vakantie. Met een voldaan gevoel staan we hier van de geweldig mooie bergen te genieten. Krijn neemt als beloning een biertje, maar ik hou het even op cola.
Onze nieuwe bus staat ons hier op te wachten. Gelukkig kunnen we wel even een droog shirt uit de bagage pakken, want we hebben geen droge draad meer aan ons lijf. Ook mijn zweetband heeft goed werk gedaan, want alleen met mijn klep was het niet lekker geweest.
Na de groepsfoto vertrekken we voor een rit van vier uur naar ons laatste overnachtingsadres.
We rijden langs een enorme gevangenis, met betonnen muren er omheen. Er zijn hier ook heel veel velden met lavendel, die al beginnen blauw te kleuren. Op het land zijn mensen aan het werk en dat ziet en zeer primitief uit, maar we rijden ook langs prachtige huizen.
In Krujë logeren we in het Panorama Hotel, wat een bijzonder luxe hotel! Het staat op een geweldig mooie plek, met uitzicht op de moskee, de toren en het kasteel, maar ook een prachtig uitzicht op het hele dal onder ons. Het hotel zelf is zeer luxe en schoon, met veel marmer. Wij hebben een geweldig grote kamer en enorme badkamer, met een groot balkon met het mooiste uitzicht dat je maar kan bedenken. Wat anders dan de onderkomens in de bergen, maar daar hebben we ook van genoten.
Weer normaal internet, dus even met Esther en de meiden gesproken. Ze stuurt een filmpje dat Femke en Vera door ons huis lopen en oma Agaath aan het zoeken zijn, dan wil je toch wel weer naar huis!
Vanavond hebben we een gezamenlijk afscheidsdiner in ons hotel. Wij eten heerlijke tomatensoep, spaghetti carbonara en Cesar salade. Wel met een litertje wijn erbij als afscheid.
Arie houdt een korte afscheidsspeech voor Adnan, die geweldig zijn best heeft gedaan en geeft hem de envelop.
Na het eten gaan we nog met een deel van de groep het dorpje in, wel jammer dat we hier zo weinig van gezien hebben, want het ziet er erg leuk uit.
We drinken nog koffie en nog een afscheidsdrankje, maar dan is het al over twaalven en moeten we toch echt naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
