Maandag 28 januari 2019 - Via Queenstown ->Te Anau

Heerlijk geslapen met de deur open, alleen al het vliegend ongedierte vond het ook geweldig op onze kamer, maar uit dank hebben ze weinig gestoken. Krijn voert vanmorgen nog vier eendjes die voor de open deur stonden te wachten, ze waren heel hongerig.
Wij vertrekken uit een druilerig Wanaka, anders dan toen wij hier gisteren waren. Onderweg wordt het gelukkig weer droog en later gaat zelfs de zon weer schijnen. Volgens Maarten hebben wij boven gemiddeld goed weer in Nieuw Zeeland. Vorige maand was hij op deze route nog in een sneeuwstorm terecht gekomen.
Piet zie ik achter in de bus zitten, dus neem ik de voorste plek vandaag in, naast de chauffeur. Krijn zit naast Ied op de bank erachter.
Onze eerste stop is bij Mrs. Jones, die hier haar eigen fruit verbouwd en inmiddels een groot gebouw met personeel heeft, waar we vers fruit kunnen proeven en kopen, maar ook gedroogd fruit en koffie kunnen we bij haar krijgen. Er is ook een mooie rozentuin.
We rijden verder door dit prachtige berglandschap en langs de Kawarau rivier. Hier is de brug waar A.J. Hackett de bungy jump heeft uitgevonden en we rijden over de brug waar het eerst gesprongen is. Wie wil mag het proberen, volgens Krijn mèt of zònder elastiek! Queenstown is sowieso de stad waar meerdere extreme sporten zijn bedacht, ook de jetboot waar we gisteren in zaten.
We rijden hier door een heel jong wijngebied. Twintig jaar geleden werd hier nog niets aan wijnbouw gedaan en inmiddels komen hier al hele goede wijnen vandaan. We zien inderdaad dat de struiken nog heel jong zijn.
Om halt tien komen we in Queenstown aan, een mooi stadje, gelegen aan het prachtige meer Wakatipu. Wij gaan eerst voor een wandeling langs het meer, pas als we terug lopen voor koffie komen we in Queenstown zelf. Vroeger logeerde de groep van Sawadee hier, maar het stadje is inmiddels zeer populair en erg duur geworden. Wij waren blij met Wanaka, want dat vonden we allen een mooiere plek. Het is hier erg toeristisch en er zijn genoeg winkeltjes. We drinken koffie met een heerlijk broodje erbij.
Dan rijden we verder richting Kingston. Weer door een geweldig mooi gebied, met bergen en meren, we komen hier in fjordenland.
Onze lunch gebruiken we aan de uiterste zuidpunt van het meer. Het is weer lekker warm en ik ga nog even pootje baden.
Dan is het nog een behoorlijk stuk rijden naar Te Anau, de bestemming voor vandaag. Het zijn smalle wegen, waar de bus maar zeer weinig ruimte heeft. Onderweg zien we weer enorme kuddes schapen lopen, echt ontelbaar! Krijn krijgt het weer erg zwaar en valt uiteindelijk in een diepe slaap. Ook onze chauffeur heeft vandaag een zware dag, hij is best moe, maar brengt ons weer goed op onze bestemming.
Eerst naar het kantoortje om de boekingen te betalen, dan naar de supermarkt voor onze inkopen en dan naar het hotel waar we weer twee nachten zullen blijven. Het is bijna 15.45 uur als we daar aankomen.
Om 16.50 uur gaan we met Maarten en de chauffeur naar het centrum om te eten, want wij hebben voor vanavond de excursie naar de glimwormen geboekt. Krijn gaat niet mee, want hij heeft al genoeg grotten gezien.
We eten vanavond heerlijk, voor mij hertebiefstuk en die smaakt voortreffelijk. Dan lopen we naar het meer en vandaar gaan we met een boot naar de overkant. Eerst maken we nog een kleine omweg langs een aantal eilandjes. We zitten met een grote groep mensen op de boot, die allemaal naar de grotten gaan, maar we worden in kleine groepjes van 14 personen opgedeeld en elk krijgen we een eigen gids. Eerst is er een ruimte met informatieborden en foto’s, dan krijgen we uitleg over het leven van de glimwormen, wat dus eigenlijk geen wormen zijn, maar larven. Heel duidelijk met een prachtig filmpje erbij. Daarna maken we nog een wandeling door de natuur op dit eiland en bijna als laatsten gaan we dan de grot in, maar we hebben dus geen last van andere mensen.Het zijn vrij jonge grotten zonder druipstenen, maar wel prachtige ruimtes. Al direct in het begin zien we de lichtjes oplichten. We lopen over een platform boven de ondergrondse rivier. Er is ook een behoorlijke waterval onder de grond, waardoor onze gids goed zijn best moet doen om boven het geraas uit te komen. Daarna stappen we in een bootje en varen over de rivier, terwijl het licht uit gaat. We zien duizenden lichtjes, als een soort sterren aan de hemel staan. Allemaal op gepaste afstand, want anders eten ze elkaar gewoon op. Hoe meer ze eten, hoe meer licht ze produceren in hun staart, door een chemische reactie. Het licht trekt insecten aan, vooral steenvliegjes, die ze met hun draden vangen en dan als een milkshake leegdrinken. De volwassen vliegen leven slechts enkele dagen, alleen om zich voort te planten, want eten kunnen ze niet, ze hebben geen mond! Het is een heel bijzonder gezicht om de grot zo verlicht te zien met al die lichtjes, het is hier ook behoorlijk stil, want we mogen niet praten en het water is hier ook rustig.
Een prachtige excursie weer en dan terug op de boot, waar we van een mooie zonsondergang boven de bergen kunnen genieten. Terug in Te Anau is het nog een klein kwartiertje lopen naar ons hotel.