Maandag 17 december 2018 - Port Macquarie - Reisverslag uit Port Macquarie, Australië van Agatha Duijn - WaarBenJij.nu Maandag 17 december 2018 - Port Macquarie - Reisverslag uit Port Macquarie, Australië van Agatha Duijn - WaarBenJij.nu

Maandag 17 december 2018 - Port Macquarie

Door: Agatha van Duijn

Blijf op de hoogte en volg Agatha

17 December 2018 | Australië, Port Macquarie

Vanmorgen worden we heerlijk wakker met een zonnetje, dat hadden we niet verwacht, maar dat is toch wel wat anders. We rijden door Armidale, wat wel een aantal oude gebouwen heeft, maar wat we nog steeds niet bijzonder vinden, dus rijden we door over de New Engeland Highway.
We rijden door Uralla, een leuk klein plaatsje en vervolgens weer langs enorme heuvelachtige weilanden met koeien, maar later vooral veel schapen.
Er staan ook veel dode bomen langs de weg, het lijkt soms Namibië wel. Krijn wil wel stoppen voor een foto, maar daar is het eigenlijk al weer te groen, maar ik heb een mooie dode boom op de foto. Ook direct heel veel vliegen, dus maken we beiden regelmatig de Aussie wave.
We steken regelmatig riviertjes of kreetjes over, één met wel een bijzondere naam: Bergen op Zoom.
In Walcha stoppen we voor de koffie, een gezellig plaatsje waar we even rondlopen. Er zijn heel veel koffietentjes, dus we kunnen uitkiezen.
Verder gaat het over de Oxley Highway (B56) waar we weer genieten van prachtige uitzichten. Hadden ze op de Waterfall Way veel melkbussen als brievenbus, hier hebben ze stenen of houten huisjes.
Dan worden we gewaarschuwd voor vee op de weg en inderdaad loopt er een hele kudde koeien te grazen langs de snelweg, zonder afzetting!
De volgende 100! kilometer moeten we oppassen voor kangoeroes.
Onze volgende stop is bij de Apsley Falls. Een prachtig gebied, dat ook behoort tot het Oxley Wild Rivers NP, waar we gisteren al waren, maar nu meer naar het zuiden. Er komt een ranger naar mij toe, hij herkent mij van gisteren, want toen was hij bij Wollomombi en nu is hij hier aan het werk. Hoewel aan het werk? We zien ze alleen maar wat rondrijden en lunchen, echte ambtenaren volgens Krijn.
Er groeien hier prachtige bloemen, maar van de prachtige waterval komt helaas ook geen water, het is veel te droog. We maken hier wel een mooie wandeling, want de kloven zijn echt enorm en nu we met een prachtig zonnetje! Er zijn genoeg uitkijkpunten om van te genieten.
Het is wel bijzonder dat bij alle watervallen hele goede paden liggen, met afrastering en uitkijkplatforms, informatie borden en picknickplekken met barbecue en toilet, maar dat nergens intree moet worden betaald.
Ongeveer 25 kilometer verder begint een onverhard pad van 7 kilometer naar de Tia Falls. Onderweg zien we prachtige zwarte koeien grazen. Deze waterval
ligt in een droger gebied, we zien hier bijna geen bloemen bloeien, maar hier komt wel water naar beneden! Het is een behoorlijk hoge waterval, die in meerdere etappes naar beneden komt. We maken hier een korte wandeling van 2 kilometer. Eigenlijk willen we hier iets eten, maar alle bankjes staan in de zon, dus beginnen we maar aan de terugweg. We zoeken onderweg wel een picknick plekje, want die zijn hier genoeg, maar dan gaat het toch weer zachtjes regenen. Ontzettend dreigende wolken, maar met de regen valt het alles mee. We rijden door een bos met prachtige boomvarens.
We vinden een mooi bankje langs de kant van de weg, naast het prachtige bos. We gebruiken hier onze lunch, Krijn zet zelfs een lekker bakje koffie erbij. Als we daarna weer op weg gaan, is het een weg van 50 kilometer met alleen maar bochten. Wat een geweldig mooie weg en wat een geweldig mooi bos, zo ontzettend groen, het is bijna een sprookje. Ook als we in de afgronden kijken, of naar de heuvels in de verte, alles is bos! Nog nooit heb ik zoveel prachtig bos bij elkaar gezien. De hele weg is het dalen en bochten rijden, pas na 40 kilometer zien we weer wat groene weiden in de diepte liggen. Krijn rijdt ook lekker rustig, om zelf ook ontspannen van de hele rit te kunnen genieten.
Later lijkt het dat we weer een beetje in de bewoonde wereld komen, dat is gewoon even vreemd. Ook hier wordt weer erg veel aan de weg gewerkt.
We rijden naar Port Macquarie, waar we op zoek gaan naar een camping, maar eerst even naar de Aldi. Elke redelijke stad heeft hier een grote Aldi en Woolworth (Woolies), erg gemakkelijk. Zelfs onze wijn kunnen we hier kopen. Het Maleleuca Top Caravan Park ligt hier juist naast en is een prachtige kleine camping. Met de app CamperMate kunnen we prachtig campings zoeken en commentaren lezen, ook offline. We hebben weer een leuk plekje en de camping is echt super! We zouden niet meer op de camping koken, maar uit eten gaan, maar veranderen toch van gedachte. Een prachtige keuken en echte barbecue hebben we hier en we eten echt lekker. Zelfs het zwembad ziet er aantrekkelijk uit, maar niet meer voor vandaag. Nog wel even de tafeltennistafel uitgeprobeerd.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Agatha

Actief sinds 27 Okt. 2018
Verslag gelezen: 172
Totaal aantal bezoekers 20483

Voorgaande reizen:

13 Juli 2019 - 20 Juli 2019

Wales

07 Juni 2019 - 07 Juni 2019

Albanië

23 Mei 2019 - 31 Mei 2019

Fietsen naar en door België

15 November 2018 - 11 Februari 2019

Reis naar Australië en Nieuw-Zeeland

Landen bezocht: