Zaterdag 8 juni 2019 - Naar Llogara

Zaterdag 8 juni 2019 - Naar Llogara
Wat hebben we vannacht beiden heerlijk geslapen! Heerlijk met het raam open, waardoor vanmorgen al vroeg de lucht van versgebakken brood naar binnen komt, samen met de zonnestralen, dat belooft een mooie dag te worden.
Het ontbijtbuffet ziet er boven verwachting goed uit, met yoghurt, fruit, eieren en alles kunnen we heerlijk buiten op het terras opeten.
Om 8.30 uur gaan we met onze bus naar het kasteel, ofwel de citadel, boven op de berg. We rijden langs een grote begraafplaats, behoorlijk versierd met felgekleurde plastic bloemen. Later zien we een begrafenisstoet komen, met wel een hele grote familie.
Bij de ommuurde vesting maken we een wandeling met onze gids. Het is een prachtige plek, met heel veel wilde bloemen, maar ook hebben de mensen er mooie tuintjes. Er stonden hier ooit 40 kerken en twee moskeeën. Veel van de kerken zijn tijdens het communisme gewoon blijven staan, wel werden de afbeeldingen geschilderd en vaak werden ze voor opslag gebruikt. Bij de moskeeën werden de minaretten verwijderd, zodat ze geen symbool meer vormden. We hebben een prachtig uitzicht over de stad Berat en de rivier Osumi met zijn mooie bruggen.
We bezoeken het museum van Onufri, de beroemde iconenschilder van Albanië. Het is werkelijk een prachtig museum, waar heel veel iconen hangen en waar we met een audiotour zelf de rondleiding kunnen doen. Het is weer behoorlijk warm, het wordt vandaag 33 graden, maar dan zitten wij alweer in de bergen. In de kerk is het heerlijk koel, maar we kunnen ook onder de bomen in de schaduw wandelen. Krijn koopt lekker fruit bij een lokaal stalletje. Aan de oude textielfabriek hangen nu allemaal kleedjes te koop.
Op de berg staan de letters NEVER in steen, vroeger heeft daar ENVER gestaan, de naam van dictator Hoxha.
Als we uit Berat vertrekken rijden we langs de textielfabriek uit de tijd van het communisme, waar indertijd 12.000 mensen werkten. Nu werken er nog steeds mensen, maar niemand weet wat ze precies maken, het zouden volgens zeggen merktassen zijn die naar het buitenland worden geëxporteerd.
Achter die berg werd olie gevonden, dat door Shell wordt geëxploiteerd. Als ze hun investering hebben terugverdiend zouden ze belasting gaan betalen, maar dat is na ruim 5 jaar nog steeds niet gebeurd.
Op een berg zien we de kale plek, daar is de gaspijpleiding naar Bari aangelegd. Bij de aanleg zijn ze op bijzondere archeologische kastelen gestuit, waar de pijpleiding voor werd omgelegd.
We rijden door een plaatsje waarvan het plaatselijke dames volleybalteam meerdere jaren landskampioen zijn geworden. De dames uit Tirana waren technisch veel beter, maar fysiek waren de boerendochters veel beter. Er zijn meerdere films van ze gemaakt.
De koffiestop is weer prima, ze hebben hier echt overal geweldig lekkere koffie.
Op stukjes land waar niet wordt geteeld wordt de laatste tijd Paulowna bomen geplant, een nieuwe investering in Albanië. Het hout is zeer licht en wordt voor surfboarden gebruikt.
Het valt erg op dat een arm land als Albanië toch zo schoon kan zijn. Zelfs de wegen zijn van goede kwaliteit. Het ziet er tot nu toe allemaal zeer verzorgd uit, vaak met mooie plantjes aangepoot. Het is sowieso een prachtig groen land. Ze kunnen hier zelfs twee keer per jaar mais oogsten!
We komen langs een oude olieraffinaderij en vijf thermocentrales, maar alles is verouderd en buiten gebruik. De olie wordt in Italië geraffineerd en daarom hebben ze hier de duurste benzine van de hele Balkan, terwijl ze de grootste rijkdommen zelf hebben.
Op 10 km voor Vlora rijden we langs enorme velden waar zout gewonnen wordt. Het zeewater wordt binnengelaten en de zon doet het werk, zodat ze het zout over houden. Er ligt een hele berg.
Bij de baai van Vlora zien we de Albanese Riviera, prachtige zandstranden en ontzettend veel strandbedden en parasols. Het ziet er allemaal heel gezellig uit en niet echt druk, we zouden hier best een duik in zee willen nemen.
We stoppen onderweg om onze lunchinkopen te doen, want we gaan onderweg picknicken.
Vanaf hier gaan we de bergen in, naar onze overnachtingsplek voor vandaag LLogara. Hier kunnen we onze wandelschoenen aantrekken en lopen we eerst naar de plek waar we onze lunch gaan gebruiken. Een prachtig eilandje in het bos. Daarna worden we met de bus naar het begin van onze wandeling gebracht. We volgen een pad dat naar de top van de berg gaat. Onderweg hebben we prachtige uitzichten op de kust van Albanië. We zien het eiland Corfu liggen en ook een paar kleine eilandjes die bij Corfu horen. De temperatuur is heerlijk, want al schijnt de zon volop, we zitten hier op ruim 1350 meter hoogte en er staat een lekker windje.
We lopen vandaag ongeveer 11 kilometer volgens de gids. Van 1000 meter gaat het via een breed pad omhoog naar ruim 1350 meter, met prachtige uitzichten. Er bloeien onderweg prachtige bloemen. Er komen in dit gebied behalve herten ook nog wolven en beren voor, maar die komen wij niet tegen.
Later lopen we door een bos van naaldbomen over een behoorlijk smal paadje omlaag. Als het geregend heeft is dat pad waarschijnlijk onbegaanbaar. Nu vinden we het een prachtige afdaling, hoewel we wel goed moeten opletten waar we lopen, want het is geen gemakkelijk pad. We komen uiteindelijk bij een heel veld met varens en daarna bij onze picknickplek uit.
Om 19.45 uur zijn we dan terug bij ons hotel. Het was vandaag een geweldig mooie dag, maar best wel inspannend.
Na een snelle douche gaan we met de meesten van de groep eten op het terras van ons hotel. Voor ons heerlijke biefstuk, met een soort lasagne rolletje, een salade en patat. Eigenlijk hebben we veel te veel, maar we hadden best wel trek gekregen na het wandelen. Ze schenken hier overal heerlijke lokale wijn en we hebben met de groep een zeer gezellige avond.
Op de kamer doe ik nog snel een handwasje en schrijf is mijn verslag. Het is al 23.30 uur en de wekker staat op 6.30 uur, dus ik moet nu gauw gaan slapen.