Vrijdag 18 januari 2019 - Wellington, vrije dag
Door: Agatha van Duijn
Blijf op de hoogte en volg Agatha
18 Januari 2019 | Nieuw Zeeland, Wellington
Vrijdag 18 januari 2019 - Wellington, vrije dag
Vannacht weer heerlijk geslapen en als wij hier naar het ontbijt gaan, zijn we daar als eersten. Dit keer is een simpel ontbijt inclusief en dat is voor ons voldoende.
We gaan vanmorgen op pad naar de Botanische tuin, maar eerst komen we langs een tweetal mooie kerken. Eerst een kleine kerk, St. Peter’s. Prachtig interieur, met mooie glas in lood ramen. Vervolgens lopen we langs de katholieke St Mary of the Angels. Een totaal andere kerk, maar met het witte hout en prachtige beelden ook zeker een bezoekje waard.
In een smal straatje lopen we langs Vikki’s Flower Shop, een kleine bloemenwinkel die opvalt door de goede kwaliteit bloemen die ze verkoopt. We lopen even binnen en maken een leuk praatje met de eigenaresse.
Op straat staat een mooi beeld van een man met hoge hoed en een hondje. Het is één van de weinige hondjes die we hier zien, want die zijn hier bijna niet op straat, heel opvallend.
Dan gaan we met de kabeltrein omhoog naar de Botanische tuin. Een mooie trein en vanaf boven hebben we weer een prachtig zicht op Wellington. Er loopt een centraal pad door de tuin, maar we nemen ook kleine zijpaadjes. Bij de Australische tuin is Krijn erg in de ban van de Anigozanthos, want deze plant heeft hier bloemen van meer dan een meter lang. In de vallei van de hortensia’s zijn ze aan het beregenen. De succulententuin is ook altijd één van mijn favorieten. We gaan met een lift omhoog naar het boomhuis, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de verschillende bomen die hier in het park staan. Ze worden aan de hand van een foto benoemd.
Er staat een boom met rode bloemen, Erythina, ofwel koraalboom, prachtig, die boom heb ik slechts één keer eerder gezien.
Van bovenaf hebben we een mooi uitzicht op de rozentuin en dan hebben we meteen het koffiehuis in zicht, daar zijn we dan wel aan toe! Een kleine kas met begonia’s, guzmania’s, orchideeën en een lelievijver, dat is het eind van ons bezoek. Het was een mooie tuin, met prachtige hoogte verschillen aangelegd.
Via de oude Bolton Begraafplaats (1840-1892) lopen we naar de stad terug. Het is de hele ochtend al behoorlijk bewolkt, jammer voor de foto’s, maar voor ons is het heerlijk. De temperaturen zijn prima, we lopen lekker in onze korte broek en shirtje. Wel de wandelschoenen aan, want van dat slenteren krijgen we sowieso wel vermoeide benen, met sandalen is dat nog erger.
Hier in het centrum staat één van de grootste houten gebouwen, The Old Government. Het lijkt alsof het gebouw van steen is, heel bijzonder.
Dan komen we bij het parlementsgebouw. De Beehive is het nieuwste parlementsgebouw die er uit ziet als een bijenkorf. We komen hier rond half één aan, maar de rondleiding door het hele gebouw is pas om 14.00 uur. We schrijven ons in en gaan even heerlijk in de tuin liggen, waar veel mensen hun lunch komen gebruiken. Het is heel ontspannen en wij genieten hier ook.
Om even over half twee gaan we nogmaals door de beveiliging naar binnen. We krijgen eerst een korte introductie film te zien en gaan dan met ongeveer 25 mensen aan de rondleiding beginnen. We hebben een leuke vrouwelijke gids, die veel weet te vertellen. Eerst in het nieuwste ronde gebouw, waar we in een prachtige zaal staan. Het meeste is gebouwd met Nieuw Zeelands marmer.
Dan lopen we naar het oude gebouw, waar vroeger ook de eerste kamer was gevestigd. Hier staan de stoelen waar Koningin Elisabeth het parlement heeft geopend, dat heeft ze inmiddels 8 keer gedaan, de andere jaren wordt ze vertegenwoordigd. In 1950 is het Hogerhuis hier afgeschaft, ze hebben nu slechts één kamer met 120 kamerleden. Het is een geweldig mooi gebouw en we krijgen een goede uitleg over hoe de democratie hier werkt en hoe de wetten hier worden gemaakt. De kamer waar de regering bij elkaar komt en die normaal op TV is te zien, is ook een geweldig mooie zaal. Daarna lopen we door naar de bibliotheek. Vroeger was dit het parlementsgebouw, maar een groot gedeelte is in 1906 afgebrand.
We krijgen beneden nog een filmpje te zien, hoe het gebouw aardbevingsproof is gemaakt, echt heel bijzonder! We staan nu bij de fundamenten die zijn doorgezaagd en waar de schokbrekers zijn bevestigd.
Buiten is inmiddels de zon weer gaan schijnen. We komen nog wat reisgenoten tegen en gaan even naar een oud kerkje kijken, waar we niet naar binnen kunnen, omdat er juist een bruiloft is.
We eten even een broodje en gaan dan nogmaals terug naar het Te Papa museum, om toch de tentoonstelling over Gallipoli te bekijken. Ik heb geen spijt dat we terug zijn gegaan, want het is een zeer indrukwekkende tentoonstelling. Heel visueel wordt de stijd weergegeven, maar er zijn ook een stuk of zeven soldaten en een verpleegster opgesteld, een soort wassenbeeld, maar dan veel groter en zéér levensecht. Daarna kan je over hun hele leven lezen op een scherm. Heel indrukwekkend allemaal. Ik heb zelden zo’n goede tentoonstelling gezien.
Dan even inkopen doen voor de trekking van morgen, want na het vliegen naar het Zuider eiland hebben we morgen de zwaarste wandeling van deze vakantie op het programma.
Mijn gps geeft steeds meer problemen, dus ik gebruik hem niet meer, helaas, die gaat terug naar Coolblue als we thuis zijn.
Vanavond eten we heerlijk in Murphy’s pub. Krijn de spareribs en ik een heerlijke paste. Daarna lopen we nog even over de nachtmarkt, met veel eetkraampjes en gezellige muziek. In het hotel zoek ik alvast onze spullen bij elkaar voor morgen. We gaan op tijd slapen, want de wekker staat op 5.30 uur! (Dat is dan vakantie
Vannacht weer heerlijk geslapen en als wij hier naar het ontbijt gaan, zijn we daar als eersten. Dit keer is een simpel ontbijt inclusief en dat is voor ons voldoende.
We gaan vanmorgen op pad naar de Botanische tuin, maar eerst komen we langs een tweetal mooie kerken. Eerst een kleine kerk, St. Peter’s. Prachtig interieur, met mooie glas in lood ramen. Vervolgens lopen we langs de katholieke St Mary of the Angels. Een totaal andere kerk, maar met het witte hout en prachtige beelden ook zeker een bezoekje waard.
In een smal straatje lopen we langs Vikki’s Flower Shop, een kleine bloemenwinkel die opvalt door de goede kwaliteit bloemen die ze verkoopt. We lopen even binnen en maken een leuk praatje met de eigenaresse.
Op straat staat een mooi beeld van een man met hoge hoed en een hondje. Het is één van de weinige hondjes die we hier zien, want die zijn hier bijna niet op straat, heel opvallend.
Dan gaan we met de kabeltrein omhoog naar de Botanische tuin. Een mooie trein en vanaf boven hebben we weer een prachtig zicht op Wellington. Er loopt een centraal pad door de tuin, maar we nemen ook kleine zijpaadjes. Bij de Australische tuin is Krijn erg in de ban van de Anigozanthos, want deze plant heeft hier bloemen van meer dan een meter lang. In de vallei van de hortensia’s zijn ze aan het beregenen. De succulententuin is ook altijd één van mijn favorieten. We gaan met een lift omhoog naar het boomhuis, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de verschillende bomen die hier in het park staan. Ze worden aan de hand van een foto benoemd.
Er staat een boom met rode bloemen, Erythina, ofwel koraalboom, prachtig, die boom heb ik slechts één keer eerder gezien.
Van bovenaf hebben we een mooi uitzicht op de rozentuin en dan hebben we meteen het koffiehuis in zicht, daar zijn we dan wel aan toe! Een kleine kas met begonia’s, guzmania’s, orchideeën en een lelievijver, dat is het eind van ons bezoek. Het was een mooie tuin, met prachtige hoogte verschillen aangelegd.
Via de oude Bolton Begraafplaats (1840-1892) lopen we naar de stad terug. Het is de hele ochtend al behoorlijk bewolkt, jammer voor de foto’s, maar voor ons is het heerlijk. De temperaturen zijn prima, we lopen lekker in onze korte broek en shirtje. Wel de wandelschoenen aan, want van dat slenteren krijgen we sowieso wel vermoeide benen, met sandalen is dat nog erger.
Hier in het centrum staat één van de grootste houten gebouwen, The Old Government. Het lijkt alsof het gebouw van steen is, heel bijzonder.
Dan komen we bij het parlementsgebouw. De Beehive is het nieuwste parlementsgebouw die er uit ziet als een bijenkorf. We komen hier rond half één aan, maar de rondleiding door het hele gebouw is pas om 14.00 uur. We schrijven ons in en gaan even heerlijk in de tuin liggen, waar veel mensen hun lunch komen gebruiken. Het is heel ontspannen en wij genieten hier ook.
Om even over half twee gaan we nogmaals door de beveiliging naar binnen. We krijgen eerst een korte introductie film te zien en gaan dan met ongeveer 25 mensen aan de rondleiding beginnen. We hebben een leuke vrouwelijke gids, die veel weet te vertellen. Eerst in het nieuwste ronde gebouw, waar we in een prachtige zaal staan. Het meeste is gebouwd met Nieuw Zeelands marmer.
Dan lopen we naar het oude gebouw, waar vroeger ook de eerste kamer was gevestigd. Hier staan de stoelen waar Koningin Elisabeth het parlement heeft geopend, dat heeft ze inmiddels 8 keer gedaan, de andere jaren wordt ze vertegenwoordigd. In 1950 is het Hogerhuis hier afgeschaft, ze hebben nu slechts één kamer met 120 kamerleden. Het is een geweldig mooi gebouw en we krijgen een goede uitleg over hoe de democratie hier werkt en hoe de wetten hier worden gemaakt. De kamer waar de regering bij elkaar komt en die normaal op TV is te zien, is ook een geweldig mooie zaal. Daarna lopen we door naar de bibliotheek. Vroeger was dit het parlementsgebouw, maar een groot gedeelte is in 1906 afgebrand.
We krijgen beneden nog een filmpje te zien, hoe het gebouw aardbevingsproof is gemaakt, echt heel bijzonder! We staan nu bij de fundamenten die zijn doorgezaagd en waar de schokbrekers zijn bevestigd.
Buiten is inmiddels de zon weer gaan schijnen. We komen nog wat reisgenoten tegen en gaan even naar een oud kerkje kijken, waar we niet naar binnen kunnen, omdat er juist een bruiloft is.
We eten even een broodje en gaan dan nogmaals terug naar het Te Papa museum, om toch de tentoonstelling over Gallipoli te bekijken. Ik heb geen spijt dat we terug zijn gegaan, want het is een zeer indrukwekkende tentoonstelling. Heel visueel wordt de stijd weergegeven, maar er zijn ook een stuk of zeven soldaten en een verpleegster opgesteld, een soort wassenbeeld, maar dan veel groter en zéér levensecht. Daarna kan je over hun hele leven lezen op een scherm. Heel indrukwekkend allemaal. Ik heb zelden zo’n goede tentoonstelling gezien.
Dan even inkopen doen voor de trekking van morgen, want na het vliegen naar het Zuider eiland hebben we morgen de zwaarste wandeling van deze vakantie op het programma.
Mijn gps geeft steeds meer problemen, dus ik gebruik hem niet meer, helaas, die gaat terug naar Coolblue als we thuis zijn.
Vanavond eten we heerlijk in Murphy’s pub. Krijn de spareribs en ik een heerlijke paste. Daarna lopen we nog even over de nachtmarkt, met veel eetkraampjes en gezellige muziek. In het hotel zoek ik alvast onze spullen bij elkaar voor morgen. We gaan op tijd slapen, want de wekker staat op 5.30 uur! (Dat is dan vakantie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
